Σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί

Θεέ μ’, αέτσ’ άλλο μ’ ευτάς,
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
ντ’ έπαθες μετ’ εμέναν;
[Ντό να ’ίνουμαι;]
Για φέρον το μικρόν τ’ αρνί μ’,
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
για έπαρ’ με μετ’ ατέναν
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί,
σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί!
Έμορφον που θα φιλεί,
πάντα θα παρακαλεί
Έμορφον π’ εφίλεσεν
ξαν επαρακάλεσεν

Του ήλ’ το φως θα κουβαλώ,
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
θα σύρ’ ατο σο ρέμαν
[Ντό να ’ίνουμαι;]
Για να βραδύν’ ολήγορα
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
κι έρχουμαι μετ’ εσένα
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί,
σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί!
Έμορφον που θα φιλεί,
πάντα θα παρακαλεί
Έμορφον π’ εφίλεσεν
ξαν επαρακάλεσεν

Ο πρόσωπο σ’ τραντάφυλλον,
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
σην ψ̌η σ’ ευτάει εβόραν
[Ντό να ’ίνουμαι;]
Μυρίσκουμαι τραντάφυλλον
[Ν’ αηλί εμέν, αμάν!]
και κείμαι σην εβόραν
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί,
σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί!
Έμορφον που θα φιλεί,
πάντα θα παρακαλεί
Έμορφον π’ εφίλεσεν
ξαν επαρακάλεσεν