
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ανάθεμα και τη δείσαν και που χ̌ι͜ονίζ’ παρώρας Αρ’ συνταυλεί τσοι γυναίκ’ς και αραεύ’νε πόδας Ομμάτι͜α μ’, δι͜αρμενεύω σας να μη μαραγγουλιάτεν Σα ξένα, σ’ ανεγνώριμα να λέτεν, να γελάτεν Αν αρρωσταίντς, μικρόν αρνί μ’, στείλω σε σον παρχάρ’ -ι Αφκά και σ’ αλατόριζα δέβα τον καιρό σ’ χάρ’ -ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλατόριζα | ελατόριζες | ||
| ανεγνώριμα | μη γνώριμα, άγνωστα, ξένα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αρρωσταίντς | αρρωσταίνεις | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γυναίκ’ς | γυναίκες | ||
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| δι͜αρμενεύω | συμβουλεύω, νουθετώ | μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω | |
| λέτεν | λέτε | ||
| μαραγγουλιάτεν | μαραζώνετε, μαραίνεστε, μτφ. σκυθρωπιάζετε | μαραγγιάω | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| πόδας | ίχνη, πατημασιές, βήματα | ||
| συνταυλεί | συνδαυλίζει, ανακινεί του δαυλούς ώστε να ζωηρέψει το πυρ της εστίας, μτφ. «παροξύνει», «ανακινεί» πάθη | ||
| τσοι | τους/τις | ||
| χ̌ι͜ονίζ’ | χιονίζει | ||
| χάρ’ | (προστ.) χαίρε, να χαρείς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλατόριζα | ελατόριζες | ||
| ανεγνώριμα | μη γνώριμα, άγνωστα, ξένα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αρρωσταίντς | αρρωσταίνεις | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γυναίκ’ς | γυναίκες | ||
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| δι͜αρμενεύω | συμβουλεύω, νουθετώ | μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω | |
| λέτεν | λέτε | ||
| μαραγγουλιάτεν | μαραζώνετε, μαραίνεστε, μτφ. σκυθρωπιάζετε | μαραγγιάω | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| πόδας | ίχνη, πατημασιές, βήματα | ||
| συνταυλεί | συνδαυλίζει, ανακινεί του δαυλούς ώστε να ζωηρέψει το πυρ της εστίας, μτφ. «παροξύνει», «ανακινεί» πάθη | ||
| τσοι | τους/τις | ||
| χ̌ι͜ονίζ’ | χιονίζει | ||
| χάρ’ | (προστ.) χαίρε, να χαρείς |

