Σουμελίτσα μ’

’Πήγα ση χαμαιλέτεν,
ελευρώθαν τα χ̌έρι͜α μ’
Εφίλεσα την καλέσσα μ’, [ωφ, ωφ!]
εμελώθαν τα χ̌είλι͜α μ’

Σουμέλα μ’, Σουμελίτσα μ’,
σην πόρτα σ’ -ις εβραδι͜άστα
Εσύ την πόρταν ’κ’ ένοιξες,
με τα δάκρυ͜α εχπάστα
Συ την πόρταν ’κ’ ένοιξες, [ωφ, ωφ!]
με τα δάκρυ͜α εγώ εχπάστα

Εφύσεσεν άνεμος,
έσεισεν τα ραχ̌ία
Αφήντς εμέν τον γιοσμάν [ωφ, ωφ!]
συ στέκ’ς ση μαναχ̌ία

Σουμέλα μ’, Σουμελίτσα μ’,
σην πόρτα σ’ -ις εβραδι͜άστα
Εσύ την πόρταν ’κ’ ένοιξες,
με τα δάκρυ͜α εχπάστα
Συ την πόρταν ’κ’ ένοιξες, [ωφ, ωφ!]
με τα δάκρυ͜α εγώ εχπάστα

Σο παρχάρ’ καλός καιρός,
σο χωρίον λιβωτός
Το κορίτσ’, καλόν κορίτσ’, [ωφ, ωφ!]
ο παιδάς έν’ μουχτερός

Σουμέλα μ’, Σουμελίτσα μ’,
σην πόρτα σ’ -ις εβραδι͜άστα
Εσύ την πόρταν ’κ’ ένοιξες,
με τα δάκρυ͜α εχπάστα
Συ την πόρταν ’κ’ ένοιξες, [ωφ, ωφ!]
με τα δάκρυ͜α εγώ εχπάστα