
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έναν άστρεν εξήβεν σ’ Αρμανλού το Xὰν’ Κι αρ’ έναν κι άλλ’ και -ν- εξήβεν σο Τεβέποϊν Σοφίτσα μ’, έξ’ μ’ εβγαίνεις και μη φαίνεσαι Ελέπ’νε σε και τ’ άστρα άι!/ξαν μαραίνεσαι [γιαρ] Λισάφ’, άνοιξον [και] το τουλάπ’ [Έλα, έλα λέγω σε!/ Άι! Πουλί μ’, ξαν, αρνί μ’!] και νώμα ένα μήλο [Έλα, έλα λέγω σε!/ Κομμενόχρονε! γιαρ] Άνοιξον το παράθυρο σ’, [Όι! Πουλί μ’, ξαν, αρνί μ’!] ας ελέπω τον ήλιον [Έλα, έλα λέγω σε!/ Κομμενόχρονε! γιαρ] Σοφίτσα μ’, έξ’ μ’ εβγαίνεις και μη φαίνεσαι Ελέπ’νε σε και τ’ άστρα άι!/ξαν μαραίνεσαι [γιαρ] Απ’ ουρανού χαρτίν έρθεν, [Ωχ! πουλί μ’, ξαν, αρνί μ’!] οφέτος θα γυρεύω [Έλα, έλα λέγω σε!/ Άι! σ̌κυλοκούταβον! γιαρ] Τρία κουκούτσ̌ι͜α -ν- άλατα [Ωχ! πουλί μ’, ξαν, αρνί μ’!] την κάλη μ’ θα γητεύω [Έλα, έλα λέγω σε!/ Άι! σ̌κυλοκούταβον! γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άλατα | αλάτια | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άστρεν | άστρο | ||
| γητεύω | ξορκίζω, ξεματιάζω, κάνω γητειές προς θεραπεία κπ | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γυρεύω | επαιτώ, ζητιανεύω | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εξήβεν | βγήκε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κουκούτσ̌ι͜α | κουκούτσια, σβώλοι, πολύ μικρές ποσότητες | cucuzza | |
| Λισάφ’ | Ελισσάβετ | ||
| νώμα | (προστ.) δώσε μου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οφέτος | φέτος | ||
| Τεβέποϊν | (ή Τεβέ-Μποΐ) ύψωμα στην περιοχή της Κρώμνης | deve boyun (κυριολ. λαιμός της καμήλας, μτφ. κάτι που έχει καμπυλωτό σχήμα)) | |
| τουλάπ’ | ντουλάπι | dolap/dūlāb |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άλατα | αλάτια | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άστρεν | άστρο | ||
| γητεύω | ξορκίζω, ξεματιάζω, κάνω γητειές προς θεραπεία κπ | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γυρεύω | επαιτώ, ζητιανεύω | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εξήβεν | βγήκε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κουκούτσ̌ι͜α | κουκούτσια, σβώλοι, πολύ μικρές ποσότητες | cucuzza | |
| Λισάφ’ | Ελισσάβετ | ||
| νώμα | (προστ.) δώσε μου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οφέτος | φέτος | ||
| Τεβέποϊν | (ή Τεβέ-Μποΐ) ύψωμα στην περιοχή της Κρώμνης | deve boyun (κυριολ. λαιμός της καμήλας, μτφ. κάτι που έχει καμπυλωτό σχήμα)) | |
| τουλάπ’ | ντουλάπι | dolap/dūlāb |

