Σοφουλίτσα

Έχω εγώ -ν- έναν κορτσόπον,
έμορφον, πολλά καλόν
Για τ’ ατέναν παλαλούμαι,
πάω ρούζω σο κρεμόν

Ίσον φορκάλ’ το μαλλίν ατ’ς,
μεταξένιον και ξανθόν
Τ’ όνομαν ατ’ς Σοφουλίτσα,
πρώτεσσα έν’ σο χορόν

Ό,τι θέλ’ ατέ -ν- ευτάει με,
μαναχόν να έν’ καλά
Το λαλόπον ατ’ς ακούω
και -ν- ευτάω παλαλά

Ο κύρ’ς ατ’ς για τ’ ατέναν χάται,
η μάνα τ’ς ευτάει παλαλά
Το πόιν ατ’ς έν’ πιτσ̌ιμλίν
και τ’ ομματόπα τ’ς γαλανά