Βέχω, βέχω

Σεβντάν έχω, σεβντάν πουλώ
και σεβνταλής γυρίζω
Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’
και πώς θα ταγιανίζω;

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω,
κείμαι κα’ τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
και με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω

Ρίζα μ’, κρύον νερόν είσαι,
νασάν που βάλ’ και πίν’ -τ- σε!
Νασάν που αγκαλι͜άσ̌κεται,
ους να μερών’ κι αφήν’ -τ- σε

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω,
κείμαι κα’ τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
και με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω

Εσύ εμέναν έλεες,
«καν’νάν ’κι καλατσ̌εύω»
Με τ’ ομματόπα μ’ είδα σε
το Θεό σ’ ’κ’ ινιανεύω

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω,
κείμαι κα’ τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
και με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω