Έφυες μακρά

Έφυες μακρά,
έφυες μακρά
Ανοιχτόν εφέκες
σην καρδι͜ά μ’ γεράν

Έχω σο καρδόπο μ’ πόνον
και τρανόν καημόν
Πώς θα σύρω τη σεβντάς εμουν
το χωρισμόν;

Πώς θα επορείς,
πώς θα επορείς
μακρά απ’ εμέναν
εσύ για να ζεις;

Έχω σο καρδόπο μ’ πόνον
και τρανόν καημόν
Πώς θα σύρω τη σεβντάς εμουν
το χωρισμόν;

Έλα μετ’ εμέν,
έλα μετ’ εμέν
Εμείς οι δύ’ να ζούμε
πάντα ευτυχισμέν’

Έχω σο καρδόπο μ’ πόνον
και τρανόν καημόν
Πώς θα σύρω τη σεβντάς εμουν
το χωρισμόν;