Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν

Μαύρα είναι τα μαλλία σ’
και συρμένα απάν’ σ’ ωμία σ’
Άσπρα χ̌ι͜όνια είν’ τα ψ̌ήα σ’,
ντ’ έμορφα κουνί͜εις τ’ ωμία

[Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν

Όνταν έν’ και μεθυσμέντσα
έν’ πολλά αφορισμέντσα
Όλο θέλ’ για να χορεύ’
και τ’ εμόν την καρδι͜άν καίει

[Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν

Και σ’ ομμάτι͜α όντες τερεί με
σ’ άστρα απάν’ εγώ κείμαι
Να επαίρ’να ατεν σο χ̌έρι μ’
να εγίνουτον το ταίρι μ’

[Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν!
[Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν