Στιχουργοί: Τάκης Ιωαννίδης
Συνθέτες: Δημήτρης Σεβαστίδης
Όντες επήγα σο κυνήγ’ εντώκα έναν κίσσαν Αδά θα ρούζ’, εκεί θα ρούζ’; εχάθε απέσ’ ση δείσαν Εντρέπουμαι να κλώσκουμαι να πάω σο χωρίο μ’ Η τσ̌άντα μ’ έτον εύκαιρον, εψόφεσα ας σον κρύον Ενούντσα κάτ’ να βάλω απέσ’ να μη γελά με η χώρα Εγόμωσα την τσ̌άντα μου με κλαδία και μόρι͜α Και σην πλατείαν έφτασα ατώρα λέν’ α’ «πάρκον» Ρωτούν σην τσ̌άντα μ’ ντό έχω και είπ’ ατ’ς «έναν άρκον!» Ατείν’ εμέν ’κ’ επίστεψαν, τερεί ο εις τον άλλον Κι όντες εδέβα το σοκάκ’ έτρεχα άμον το λαγόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| άρκον | αρκούδα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγόμωσα | γέμισα | ||
| εδέβα | (για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα | διαβαίνω | |
| ενούντσα | σκέφτηκα | ||
| εντρέπουμαι | ντρέπομαι | ||
| εντώκα | χτύπησα | ||
| έτον | ήταν | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| εχάθε | χάθηκε | ||
| εψόφεσα | ψόφησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| μόρι͜α | βατόμουρα | μόρον | |
| όντες | όταν | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σοκάκ’ | σοκάκι, στενό δρομάκι ανάμεσα σε κτίσματα | sokak/zuḳāḳ | |
| τερεί | κοιτάει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| άρκον | αρκούδα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγόμωσα | γέμισα | ||
| εδέβα | (για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα | διαβαίνω | |
| ενούντσα | σκέφτηκα | ||
| εντρέπουμαι | ντρέπομαι | ||
| εντώκα | χτύπησα | ||
| έτον | ήταν | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| εχάθε | χάθηκε | ||
| εψόφεσα | ψόφησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| μόρι͜α | βατόμουρα | μόρον | |
| όντες | όταν | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σοκάκ’ | σοκάκι, στενό δρομάκι ανάμεσα σε κτίσματα | sokak/zuḳāḳ | |
| τερεί | κοιτάει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 