.
.
’Κι πειράζ’, ’κι πειράζ’

Τ’ ομμάτι͜α σ’ χρώμαν θάλασσας

Τ’ ομμάτι͜α σ’ χρώμαν θάλασσας
fullscreen
Τ’ ομμάτι͜α σ’ χρώμαν θάλασσας,
μαύρα είν’ τα μαλλία σ’
Δύο μούστας παλληκαρί’
στολίζ’νε την καρδία σ’

Ση σκοτίαν είσαι φως,
ση ζωή μ’ είσαι ο Θεός
Ασ’ εσέν παίρω χαράν,
δί’ς με τ’ αετού φτερά

Εσέναν όταν έπλασεν
ο Θεόν είχ̌εν κέφι͜α
Ευτάς και μαχ̌αιρι͜άουνταν
ακόμαν και τ’ αδέλφι͜α

Ση σκοτίαν είσαι φως,
ση ζωή μ’ είσαι ο Θεός
Ασ’ εσέν παίρω χαράν,
δί’ς με τ’ αετού φτερά

Εστόλτσες εμέν χρώματα
ας σ’ ουρανού το τόξον
κι εμένα πάντα τυραννί͜εις,
για πέ’ με -ν- όσον πόσον;

Ση σκοτίαν είσαι φως,
ση ζωή μ’ είσαι ο Θεός
Ασ’ εσέν παίρω χαράν,
δί’ς με τ’ αετού φτερά
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ασ’από
δί’ςδίνεις
είν’(για πληθ.) είναι
εστόλτσεςστόλισες
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
μαχ̌αιρι͜άουντανμαχαιρώνονται
μούστας(τη) γροθιάς, (τα) γροθιές muşta/muşte
ομμάτι͜αμάτια
όσον πόσονπόσο πια; μέχρι πότε;
παίρωπαίρνω
παλληκαρί’παλληκαριού παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πέ’(προστ.) πες
σκοτίανσκοτάδι
στολίζ’νεστολίζουν
τυραννί͜ειςτυραννάς, ταλαιπωρείς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ασ’από
δί’ςδίνεις
είν’(για πληθ.) είναι
εστόλτσεςστόλισες
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
μαχ̌αιρι͜άουντανμαχαιρώνονται
μούστας(τη) γροθιάς, (τα) γροθιές muşta/muşte
ομμάτι͜αμάτια
όσον πόσονπόσο πια; μέχρι πότε;
παίρωπαίρνω
παλληκαρί’παλληκαριού παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πέ’(προστ.) πες
σκοτίανσκοτάδι
στολίζ’νεστολίζουν
τυραννί͜ειςτυραννάς, ταλαιπωρείς
Τ’ ομμάτι͜α σ’ χρώμαν θάλασσας

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost