Σα ξένα έρημον πουλίν

Σα ξένα έρημον πουλίν, [αμάν]
κομμένα τα φτερόπα μ’
[βάι! ν’ αηλί εμέν]
Μακρά ας ση μάνα μ’ κι ας σον κύρ’ [αμάν]
κι ας όλα τ’ αδελφόπα μ’
[βάι! ν’ αηλί εμέν]

Γιαβρί μ’, αδά π’ ευρίουμαι [αμάν]
και ση κοσμί’ την άκραν
[βάι! ν’ αηλί εμέν/ντό να γίνουμαι;]
Τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε σε -ν, [αμάν]
γομούνταν ας σα δάκρυ͜α
[βάι! ν’ αηλί εμέν]

Κλάψον με, γιαβρί μ’, κλάψον με -ν [αμάν]
και φτούλτσον τα μαλλία σ’
[βάι! ν’ αηλί εμέν/ντό να γίνουμαι;]
Εγέρασεν με τ’ έρημον [αμάν]
φαρμάκ’ τη ξενιτείας
[βάι! ν’ αηλί εμέν]