
Στιχουργοί: Νίκος Ιωαννίδης
Συνθέτες: Νίκος Ιωαννίδης
Εγώ μικρός όντες έμ’νε -ν- ας σον κύρ’ ορφανίγα Ατώρα -ν- ας σ’ ετράνυνα ’ς σα τέρτι͜α -ν- εκρεμίγα Εγώ καμίαν ’κι γελώ και πάντα αναστενάζω ’Κ’ επόρεσα και -ν- ο καρίπ’ς τον κόσμον να χορτάζω Μίαν θέλω πολλά να ζω και μίαν ν’ αποθάνω Πασ̌κείμ’ ντ’ εποίκα κρίματα για να κακοπαθάνω; Όλ’ αποθάν’νε και πάγ’νε και που πάγ’νε ’κ’ εξέρ’νε Κανείς οπίσ’ ’κι κλώσκουνταν πως περάν’νε να λένε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| εκρεμίγα | γκρεμίστηκα | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εξέρ’νε | ξέρουν, γνωρίζουν ή ήξερε, γνώριζε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επόρεσα | μπόρεσα | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορφανίγα | ορφάνεψα | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| περάν’νε | περνάνε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’ς | (ας) από | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| χορτάζω | χορταίνω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| εκρεμίγα | γκρεμίστηκα | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εξέρ’νε | ξέρουν, γνωρίζουν ή ήξερε, γνώριζε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επόρεσα | μπόρεσα | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορφανίγα | ορφάνεψα | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| περάν’νε | περνάνε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’ς | (ας) από | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| χορτάζω | χορταίνω |

