Πουλόπο μ’, σα ψηλά ραχ̌ι͜ά

Πουλόπο μ’, σα ψηλά ραχ̌ι͜ά
[Ν’ αηλί εμέν!]
ποίος μαειρεύ’ και φάει σε;
[Έλα -ν-, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]
Ποίος πλύν’ και τα λώματα σ’;
[Ν’ αηλί εμέν!]
Ποίος μαειρεύ’ και φάει σε;
[Έλα -ν-, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]

Λάσ̌κεσαι τα ψηλά ραχ̌ι͜ά,
[Ν’ αηλί εμέν!]
λάσ̌κεσαι τα γιαζία
[Έλα -ν-, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]
Πίνεις¹ τα κρύα τα νερά,
[Ν’ αηλί εμέν!]
κοιμάσαι απέσ’ σ’ ορμία
[Έλα, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]

Κανείται, πουλί μ’, ντ’ έσυρα
[Ν’ αηλί εμέν!]
εγώ τη μαναχ̌ίαν²
[Έλα -ν-, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]
Εμέν, πουλί μ’, ξάι μη νουνί͜εις
[Ν’ αηλί εμέν!]
νούντσον για τα παιδία σ’
[Έλα -ν-, έλα!/Πάτ’ και δέβα!]