Είμαι πατέρας
Στιχουργοί: Γιώργος Ακριτίδης | Παναγιώτης Κοσμίδης
Συνθέτες: Γιώργος Ακριτίδης | Παναγιώτης Κοσμίδης

Στιχουργοί: Γιώργος Ακριτίδης | Παναγιώτης Κοσμίδης
Συνθέτες: Γιώργος Ακριτίδης | Παναγιώτης Κοσμίδης
Έρθα ας σα ξένα, τα καταραμένα και τ’ εμόν την ψ̌ην πώς τυρα̤ννίζ’ τ’ εμόν το παιδόπον σ’ εμόν τ’ εγκαλόπον ’κ’ έρ’ται, εμέν ξάι ’κ’ εγνωρίζ’ Έτον και η μπάβα, τη μάναν μανάκα κι ερωτά «αβούτος ποίος έν’;» Και χωρίς να θέλω, κάθουμαι και κλαίγω για την συμφοράν ντο εύρε με -ν Δίγ’ ατο στολίδι͜α, μπάλας και παιχνίδα̤ και τερεί με γιάνι͜α το μωρόν Λέει με «Ασ’ ντ’ ευτάς με, ντό πολλά αγαπάς με! Για πέει με ντό είσαι εσύ τ’ εμόν» Είμαι ο πατέρα σ’, έρθα λίγα ημέρας μετ’ εσέν να παρουνεύκουμαι Τώρα όμως ’κι φεύω, μετ’ εσέν θα μένω, άλλο ’κι θα ξενιτεύκουμαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτος | αυτός | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ασ’ | από | ||
| γιάνι͜α | στο πλάι, δίπλα, πλαγιαστά, λοξά | yana | |
| δίγ’ | δίνω | ||
| εγκαλόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγνωρίζ’ | γνωρίζει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτον | ήταν | ||
| εύρε | βρήκε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξενιτεύκουμαι | ξενιτεύομαι | ||
| παιδόπον | παιδάκι | ||
| παρουνεύκουμαι | νομίζω πως κτ είμαι ή κατέχω κτ σπουδαίο, φέρομαι επιδεικτικά, είμαι ακατάδεκτος, διαβιώ εν μέσω οικονομικών δυσκολιών | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τυρα̤ννίζ’ | τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτος | αυτός | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ασ’ | από | ||
| γιάνι͜α | στο πλάι, δίπλα, πλαγιαστά, λοξά | yana | |
| δίγ’ | δίνω | ||
| εγκαλόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγνωρίζ’ | γνωρίζει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτον | ήταν | ||
| εύρε | βρήκε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξενιτεύκουμαι | ξενιτεύομαι | ||
| παιδόπον | παιδάκι | ||
| παρουνεύκουμαι | νομίζω πως κτ είμαι ή κατέχω κτ σπουδαίο, φέρομαι επιδεικτικά, είμαι ακατάδεκτος, διαβιώ εν μέσω οικονομικών δυσκολιών | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τυρα̤ννίζ’ | τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| ψ̌ην | ψυχή |

