Πουλί μ’, μη τυραννίεσαι

Σην ξενιτά̤ν γράφτω γράμμαν,
τα δάχτυλα μ’ τρομάζ’νε [γιαρ/βάι!]
Και τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
άμον χαλάζι͜α στάζ’νε [γιαρ/βάι!]

Αρνόπο μ’, εροθύμεσα
σ’ ομμάτι͜α να τερώ σε [γιαρ/βάι!]
Όσο μακρά ν’ ευρίεσαι
άλλο πολλά αγαπώ σε [γιαρ/βάι!]

Πουλί μ’, μη τυρα̤ννίεσαι
και τρως και την καρδία σ’ [βάι!/γιαρ]
Με τα πουλόπα τη Θεού
στείλω σε -ν- χ̌αιρετίας [βάι!]