.
.
Τα Ποντιακά | Γιώτης Κοσμίδης-Γιώτα Παπαδοπούλου

Μοιρολόι

Μοιρολόι
fullscreen
Τρανόν κακόν εγέντονε
σον εικοστόν αιώνα
[όι, όι, όι, όι]
Τον Γώγο τον κεμεντζ̌ετσ̌ή
εσ̌κέπασεν το χώμα
[όι, όι, όι, όι]

Χάρε, εμέν Γώγο λέγ’νε με,
φοβούνταν το τοξάρι μ’
[όι, όι, όι, όι]
Έρχουμαι ολοζώντανος
με τη λύρα μ’ σον Άδην
[όι, όι, όι, όι]

Ανάθεμα σε, νε Χάρε μ’,
πέτραν έν’ η καρδία σ’
[όι, όι, όι, όι]
Άμον τον Γώγον λυριτσ̌ήν
εσέγκες σα ταφία σ’
[όι, όι, όι, όι]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
εγέντονεέγινε
έν’είναι
έρχουμαιέρχομαι
εσέγκεςέβαλες, εισήγαγες
εσ̌κέπασενσκέπασε
κεμεντζ̌ετσ̌ήλυράρη kemençeci
λέγ’νελένε
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
εγέντονεέγινε
έν’είναι
έρχουμαιέρχομαι
εσέγκεςέβαλες, εισήγαγες
εσ̌κέπασενσκέπασε
κεμεντζ̌ετσ̌ήλυράρη kemençeci
λέγ’νελένε
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
Μοιρολόι
Σημειώσεις
Αφιέρωμα στον Γώγο Πετρίδη

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost