Ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’

Έλα τ’ εμόν τσ̌εχέλαινα,
έλα τ’ εμόν παλάλα
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]
Με την καν’νάν ’κ’ εγέλασα
και μετ’ εσέν εχάρα
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]

Ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’,
άψον το φενερόπο σ’
Τέρεν ντ’ ευτάει αποπίσ’ ι-μ’ 
το μικρόν το κορτσόπο σ’

Απόψ’ ους να εμέρωσεν
σα δέκα τόπ’ς ευρέθα
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]
Σα δέκα εγκάλα̤ς έπεσα,
και σ’ έναν εκοιμέθα
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]

Ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’,
άψον το φενερόπο σ’
Τέρεν ντ’ ευτάει αποπίσ’ ι-μ’ 
το μικρόν το κορτσόπο σ’

Αούτα τ’ άστρα τ’ ουρανού
να ρούζ’νε απ’ έναν-έναν
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]
Κλίσκουμαι, τοπλαεύ’ ατα
και δίγ’ ατα εσένα
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, αμάν!/ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]

Ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’,
άψον το φενερόπο σ’
Τέρεν ντ’ ευτάει αποπίσ’ ι-μ’ 
το μικρόν το κορτσόπο σ’