
Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εντάμα με την κεμεντζ̌έν σ’ έναν πατημασέαν Θα λέγω τα πονετικά μ’ μ’ ισούλκον τοξαρέαν Παιδίν δεκατετράχρονον, τα γένια μ’ πουλομάλλι͜α Ερχίνεσεν να φτιλακίζ’ η ψ̌η μ’ εγάλι͜α-εγάλι͜α Εείνο το φτιλάκισμαν εγέντον χαλαρδία Όντες επρωτοείδα ατεν, Χριστέ και Παναΐα! Εστάθεν και ετέρ’νε με μ’ αγγελικόν θωρέαν Σον πρόσωπον γλυκύμαυρος τ’ ομμάτι͜α ατ’ς γερανέα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γερανέα | γαλάζια | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εείνο | εκείνο | ||
| εντάμα | μαζί | ||
| ερχίνεσεν | άρχισε | ||
| εστάθεν | στάθηκε, σταμάτησε | ||
| ετέρ’νε | κοιτούσε | ||
| θωρέαν | θωριά, όψη | ||
| ισούλκον | ήσυχο/η, αθόρυβο/η, ρυθμικό | usul<uṣūl | |
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πατημασέαν | πατημασιά | ||
| πουλομάλλι͜α | μαλλιά μαλακά σαν πούπουλα | ||
| τοξαρέαν | δοξαριά | ||
| φτιλακίζ’ | σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα | ||
| φτιλάκισμαν | σπαρτάρισμα, σπασμωδικές κινήσεις | ||
| χαλαρδία | πλημμύρα χειμάρρου | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γερανέα | γαλάζια | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εείνο | εκείνο | ||
| εντάμα | μαζί | ||
| ερχίνεσεν | άρχισε | ||
| εστάθεν | στάθηκε, σταμάτησε | ||
| ετέρ’νε | κοιτούσε | ||
| θωρέαν | θωριά, όψη | ||
| ισούλκον | ήσυχο/η, αθόρυβο/η, ρυθμικό | usul<uṣūl | |
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πατημασέαν | πατημασιά | ||
| πουλομάλλι͜α | μαλλιά μαλακά σαν πούπουλα | ||
| τοξαρέαν | δοξαριά | ||
| φτιλακίζ’ | σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα | ||
| φτιλάκισμαν | σπαρτάρισμα, σπασμωδικές κινήσεις | ||
| χαλαρδία | πλημμύρα χειμάρρου | ||
| ψ̌η | ψυχή |

