Αμέρωτον αγρέλαφον

Αμέρωτον αγρέλαφον,
πουλί μ’, η εμορφία σ’
Επέρες το καρδόπο μου,
θα τρως τ’ εμά τα ψ̌ήα
[Ν’ αηλί, μάνα μ’, εμένα]

Μοθοπωρί’ ερρώστεσα
την άνοιξην ’λαρώθα
Ας ση σεβντάς ι-σ’ τ’ άψιμον
εγώ επαλαλώθα
[Ν’ αηλί, μάνα μ’, εμένα]

Σ̌κίζω την καρδι͜ά μ’ για τ’ εσέν,
άνοιξον α’ και τέρεν
Ατό τ’ ομματοτέρεμα σ’
τ’ εμόν τ’ αχούλ’ επέρεν
[Ν’ αηλί, μάνα μ’, εμένα]

Τα τσ̌άπουλας ι-μ’ καινούργα,
’κι τσ̌ούζ’ ατα χαλάουν
Για τ’ εσά, πουλί μ’, τ’ ομμάτι͜α
πολλά ζαντά θ’ ευτάω
[κι άλλα ζαντά θ’ ευτάω]

Λελεύ’ ατα!