Άνοιξον, κόρην, άνοιξον

Άνοιξον, κόρη, άνοιξον,
άνοιξον, μη κοιμάσαι
Ο Μήτον ο κεμεντζ̌ετζ̌ής
και ντό πολλά αγαπά σε;

Ετσάμμωσα τ’ ομματόπα μ’
θαρρώ -ν- εσέν ελέπω
πως κείσαι σ’ εγκαλιόπο μου,
τα μαλλόπα σ’ πως πλέκω

Κορτσόπον, άλλο ’κ’ έρχουμαι,
κορτσόπον, ’κι δι͜αβαίνω
Άλλεν κουτσ̌ήν εγάπεσα
εσέν θ’ απιδι͜αβαίνω

Άνοιξον, κόρη, άνοιξον,
σην πόρτα σ’ εβραδι͜άστα
Εσύ την πόρτα σ’ ’κ’ ένοιξες
και με τα δάκρυ͜α εχπάστα