’Κι λαρούντανε τα πόνι͜α μ’

’Κι λαρούντανε τα πόνι͜α μ’
ντο έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’
Η καρδία μ’ έντον μαύρον
χώρι͜α ασ’ εσέν ντο ζει

Έλα κλώστ’ εσύ, πουλόπο μ’,
εσύ εμέναν αν θέλτς
Τη καρδίας ι-μ’ τον πόνον
εσύ μαναχόν εξέρτς

Τον πόνο σ’ εγώ εξέρω
κι εσύ τ’ εμόν εγροικάς
Πείσματα και τσ̌αλουμόπα
σ’ εμέν άλλο μη ευτάς

Έλα κλώστ’ εσύ, πουλόπο μ’,
εσύ εμέναν αν θέλτς
Τη καρδίας ι-μ’ τον πόνον
εσύ μαναχόν εξέρτς

Έφυες, μικρόν κορτσόπο μ’,
κι εγώ εσέν έχασα
Σ’ ομμάτι͜α μ’ τιδέν ’κι φαίν’νταν,
ούλια μαύρα ελέπ’ ατα

Έλα κλώστ’ εσύ, πουλόπο μ’,
εσύ εμέναν αν θέλτς
Τη καρδίας ι-μ’ τον πόνον
εσύ μαναχόν εξέρτς