Σεράντα μήλα κόκκινα

Σεράντα μήλα κόκκινα, [πουλί μ’]
σ’ ένα μαντίλ’ δεμένα
Σεράντα σέβντας κι αν ευτάς, [πουλί μ’]
’κ’ ευρήκ’ς άμον εμέναν

Για έλα, έλα, πουλί μ’,
μετ’ εμέν έλα, γιαβρί μ’
Ατό τ’ ομματοτέρεμα σ’, πουλί μ’,
θα σύρ’ και παίρ’ τ’ αχούλι μ’

Το σπαλερόπο σ’ έμορφον, [πουλί μ’]
η φοτά σ’ μεταξένεν
Τ’ εσόν η καρδι͜ά ’κι πονεί, [πουλί μ’]
θαρρείς έν’ σιδερένεν

Για έλα, έλα, πουλί μ’,
μετ’ εμέν έλα, γιαβρί μ’
Ατό τ’ ομματοτέρεμα σ’, πουλί μ’,
θα σύρ’ και παίρ’ τ’ αχούλι μ’

Τ’ ομμάτι͜α σ’ ας σον ουρανόν [πουλί μ’]
αστρόπα κατηβάζ’νε
Πόσα καρδόπα έκαψες [πουλί μ’]
και πόσα αναστενάζ’νε;

Για έλα, έλα, πουλί μ’,
μετ’ εμέν έλα, γιαβρί μ’
Ατό τ’ ομματοτέρεμα σ’, πουλί μ’,
θα σύρ’ και παίρ’ τ’ αχούλι μ’