Η Ευδοξία

Το μυ-, το μυ-, το μυ-,
Το μυστικό, ψ̌ήκα μ’, ντο είπα σε -ν [και]
σε καν’νάν [και] ’κι θα λες α’
Ψ̌ήκα μ’! Σε καν’νάν ’κι θα λες α’

Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
Μικρός έμ’νε και ’κ’ έξερα
να ’φίλ’να σε αλλομίαν

Πάω, πάω, πάω, πάω
Πάω, ψ̌ήκα μ’, πουλί μ’, σην χαμονήν [και]
σε καν’νάν τιδέν ’κι ’α λέγω
Ψήκα μ’! Τιδέν καν’νάν ’κι ’α λέγω

Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
Μικρός έμ’νε και ’κ’ έξερα
να ’φίλ’να σε αλλομίαν

Θα κλω-, θα κλω-, θα κλω-, θα κλω-,
Θα κλώσκουμαι, ψ̌ήκα μ’, σ’ εσέν σουμά [και]
τα τέρτι͜α μ’ [και] να λαρούνταν
Ψ̌ήκα μ’! Τα τέρτι͜α μ’ να λαρούνταν

Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
Ευδοξία, -ν- Ευδοξία,
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα
Μικρός έμ’νε και ’κ’ έξερα
να ’φίλ’να σε αλλομίαν
να εδάκ’να σε αλλομίαν