Ντό θα ευτάγω τα ευρώ

Ντό θα ευτάω τα ευρώ;
Για να πάω ’κ’ επορώ
σην Ευρώπην και σα ξένα
μαναχός χωρίς εσένα

Έλλαξανε την παρά μ’
και -ν- έχασα τη σειρά μ’
Ατά πουθέν ’κι κανείνταν,
ους να παίρτς ατα τελείνταν

Εσύ ζεις σ’ εμόν την ψ̌ην
άμον παλαιόν δραχμήν
Εχ̌εμέν’, τιδέν ’κι αλλάζω
ας πονώ κι αναστενάζω

Κορτσόπον, τιδέν μη λες,
η εγκάλια μ’ όλα -ν- έχ̌’,
την εγάπ’ και τη χαράν,
χάσον, πουλί μ’, την παράν