Σον ουρανόν, ση θάλασσαν

Σον ουρανόν, ση θάλασσαν,
σ’ όλια τα ποταμάκρι͜α
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
Εγώ εσέν εράευα
[μερών’, βραδύν’]
θολούντανε τ’ ομμάτια μ’

Οράματα και τάματα
να ’ίν’νταν αλλομίαν
Θεέ μ’, οπίσ’ τ’ αρνόπο μου
φέρο με με την υεία μ’

Θεέ μ’, το ψ̌όπο μ’ έπαρ’ το
’κ’ επορώ ν’ αναμένω
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
Το κρεβατόπο μ’ εύκαιρον,
[μερών’, βραδύν’]
το μαξιλάρι μ’ ξένον

Οράματα και τάματα
να ’ίν’νταν αλλομίαν
Θεέ μ’, οπίσ’ τ’ αρνόπο μου
φέρο με με την υεία μ’

Δος με το χ̌έρι σ’ ας κρατώ
και άνασμαν θα παίρω
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
Να λες με λόγια τη σεβντάς,
[μερών’, βραδύν’]
γανάτι͜α πα θα φέρω

Οράματα και τάματα
να ’ίν’νταν αλλομίαν
Θεέ μ’, οπίσ’ τ’ αρνόπο μου
φέρο με με την υεία μ’