.
.
Με τ’ αητέντς ετράνυνα

Με τ’ αητέντς ετράνυνα

Με τ’ αητέντς ετράνυνα
fullscreen
Νεότητα ’κ’ εχάρα εγώ
και την εγάπην ’κ’ είδα
Αετόπουλο εγένουμ’νε
για τ’ εμόν την πατρίδαν

Ποίος τσ̌αλεύ’ νεότητα
για τ’ εσέναν πη χάται;
Και ποίος ’κι αναπάεται
σο χώμα σ’ που κοιμάται;

Με τοι αητέντς ετράνυνα
σου Πόντου τα ραχ̌ία
Εμάτσαν εμέν να πετώ
και φέρω ελευθερίαν

Ποίος τσ̌αλεύ’ νεότητα
για τ’ εσέναν πη χάται;
Και ποίος ’κι αναπάεται
σο χώμα σ’ που κοιμάται;

Εντώκανε με σο φτερόν
και κείμαι ματωμένον
Σ’ έναν καφούλ’ οπίσ’ καικά
τον Χάρον αναμένω

Ποίος τσ̌αλεύ’ νεότητα
για τ’ εσέναν πη χάται;
Και ποίος ’κι αναπάεται
σο χώμα σ’ που κοιμάται;
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αητέντςαητός
αναπάεταιαναπαύεται, ξεκουράζεται
εγάπηναγάπη
εγένουμ’νεέγινα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντώκανεχτύπησαν
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καικάπρος τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καφούλ’θάμνος κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
νεότητανιότη, νιάτα
οπίσ’πίσω
πηπου
ποίος(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
ραχ̌ίαράχες, βουνά
τοιτους/τις
τσ̌αλεύ’υπολογίζω/ει, λογαριάζω/ει αγν. ετυμ.
χάταιχάνεται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αητέντςαητός
αναπάεταιαναπαύεται, ξεκουράζεται
εγάπηναγάπη
εγένουμ’νεέγινα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντώκανεχτύπησαν
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καικάπρος τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καφούλ’θάμνος κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
νεότητανιότη, νιάτα
οπίσ’πίσω
πηπου
ποίος(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
ραχ̌ίαράχες, βουνά
τοιτους/τις
τσ̌αλεύ’υπολογίζω/ει, λογαριάζω/ει αγν. ετυμ.
χάταιχάνεται
Με τ’ αητέντς ετράνυνα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost