
Στιχουργοί: Μαρία Κοτανίδου
Συνθέτες: Μαρία Κοτανίδου
Κιλκίς, ντό όνομαν γλυκύν! Καμίαν ’κι ανασπάλλω Χάζ’ να έχω σε -ν- απέσ’ σην ψ̌η μ’ και ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω Κιλκίς, ντό τρανόν ένουσ’νε τα τελευταία χρόνια Όντες ευρίγουμαι σουμά σ’ αμὰν κόπουν τα πόνια μ’ Σον Αϊ-Γιώργη εκεί ψηλά ν’ άφτω έναν κερόπον Σο σπήλαιο σ’ να εμπαίνω εντάμαν με τ’ αρνόπο μ’ Κιλκίς, Κιλκίς, Κιλκίς, ν’ αηλί πολιτεία τ’ εμόν -ι! Κιλκίς, Κιλκίς, Κιλκίς, ν’ αηλί, σ’ ομμάτι͜α μ’ έν’ τρανόν -ι! Αροθυμία σ’ τρώει την ψ̌η μ’, τ’ ομματόπα μ’ θολώνει Τ’ ομμάτι͜α μ’ δα̤κρούν τ’ άχαρα αδά σην ξενιτείαν Και σην πατρίδα μ’, σο Κιλκίς εκεί έν’ η καρδία μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| ανασπάλλω | ξεχνώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άφτω | ανάβω | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δα̤κρούν | δακρύζουν | ||
| εβγάλλω | βγάζω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένουσ’νε | έγινες, κατήντησες | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| ευρίγουμαι | βρίσκομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόπουν | κόβονται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χάζ’ | ευχαρίστηση | haz/haz | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| ανασπάλλω | ξεχνώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άφτω | ανάβω | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δα̤κρούν | δακρύζουν | ||
| εβγάλλω | βγάζω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένουσ’νε | έγινες, κατήντησες | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| ευρίγουμαι | βρίσκομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόπουν | κόβονται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χάζ’ | ευχαρίστηση | haz/haz | |
| ψ̌η | ψυχή |

