
Στιχουργοί: Σάββας Λαζαρίδης
Συνθέτες: Σάββας Λαζαρίδης
Σον Πόντον τ’ εμετερίων εφέκαμ’ όλον το βίον Και -ν- επέραμ’ άλλο στράτ’ να χτίζομ’ καινούρ’ ζωήν Κλαίν’ μοιρολογούν μανάδες ντ’ έχασανε ορφανά Αδικοχαμένα ψ̌όπα, κρίσον ατα, Θέ μ’, ατά Παρχαρόπα, τσ̌ιτσ̌εκόπα, εκελάηδαναν πουλόπα Ντ’ έμορφα -ν- αΐκα τόπι͜α πώς έχασαμ’, μανίτσα μ’! Ατώρα ούλια μαρεμένα, κίτρινα, ξεροκαμένα Ατείν’ ’κ’ είν’ ανθρώπ’, μανίτσα μ’! Κρίσον ατα, Θέ μ’, ατά! Γομούται -ν- αμὰν η γούλα μ’, σην καρδία μ’ κρούει η βρούλα, μανίτσα μ’, όντες νουνίζω ντο εφέκαν τ’ εμετέρ’ Παρχαρόπα, τσ̌ιτσ̌εκόπα, εκελάηδαναν πουλόπα Ντ’ έμορφα -ν- αΐκα τόπι͜α πώς έχασαμ’, μανίτσα μ’ Παρχαρόπα, τσ̌ιτσ̌εκόπα, εκελάηδαναν πουλόπα Ντ’ έμορφα -ν- αΐκα τόπι͜α πώς έχασαμ’, μανίτσα μ’ Παρχαρόπα, τσ̌ιτσ̌εκόπα...
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκελάηδαναν | κελαηδούσαν | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| εμετερίων | δικών μας | ἡμέτερος | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέραμ’ | πήραμε | ||
| εφέκαμ’ | αφήσαμε | ||
| εφέκαν | αφήσαν | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καινούρ’ | καινούριο/α | ||
| κρίσον | (προστ.) κρίνε | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μαρεμένα | μαραμένα | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ούλια | όλα | ||
| παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τόπι͜α | τόποι, μέρη | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| ψ̌όπα | ψυχούλες |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκελάηδαναν | κελαηδούσαν | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| εμετερίων | δικών μας | ἡμέτερος | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέραμ’ | πήραμε | ||
| εφέκαμ’ | αφήσαμε | ||
| εφέκαν | αφήσαν | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καινούρ’ | καινούριο/α | ||
| κρίσον | (προστ.) κρίνε | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μαρεμένα | μαραμένα | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ούλια | όλα | ||
| παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τόπι͜α | τόποι, μέρη | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| ψ̌όπα | ψυχούλες |

