
Στιχουργοί: Τάκης Αλαματίδης
Συνθέτες: Σάββας Λαζαρίδης
Σαββέλη μ’, η κεμεντζ̌έ σ’ γλυκέα γαϊτά̤δας σύρ’ Έκαψεν το καρδόπο μ’, εποίκεν ατο γιασίρ’ τ’ ατεινές η λαλία το τοξάρι σ’ όντες σύρτς Ντ’ έμορφον η λαλία σ’, Τάκη, σ’ εμόν τη γαϊτι͜ά Έμορφα ντο τραγωδείς, τον κόσμον χαρεντερί͜εις Μ’ αΐκον γλυκύν λαλία σ̌ασ̌ιρεύ’νε τα πουλία Η κεμεντζ̌έ σ’ κελαηδεί άμον αηδόν’ σο κλαδίν Ας ση κεμεντζ̌ές τον τόνον λαρούται τ’ εμόν ο πόνον Κεμεντζ̌έ πα ακούει το ψ̌όπο μ’, χ̌αίρεται και το καρδόπο μ’ Ντ’ έμορφον η λαλία σ’, Τάκη, σ’ εμόν τη γαϊτι͜ά Έμορφα ντο τραγωδείς, τον κόσμον χαρεντερί͜εις Μ’ αΐκον γλυκύν λαλία σ̌ασ̌ιρεύ’νε τα πουλία Γεια σου, Σαββέλη μ’, με την κεμεντζ̌έ σ’!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| γαϊτά̤δας | μελωδίες, μουσικές σύνθεσεις, μουσικούς σκοπούς | kayde | |
| γαϊτι͜ά | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| γιασίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σ̌ασ̌ιρεύ’νε | σαστίζουν, τα έχουν χαμένα | şaşırmak | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| σύρτς | σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| γαϊτά̤δας | μελωδίες, μουσικές σύνθεσεις, μουσικούς σκοπούς | kayde | |
| γαϊτι͜ά | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| γιασίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σ̌ασ̌ιρεύ’νε | σαστίζουν, τα έχουν χαμένα | şaşırmak | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| σύρτς | σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |

