
Στιχουργοί: Γιώργος Κεσίδης
Συνθέτες: Γιώργος Κεσίδης
Κλαίνε τ’ άστρα τ’ ουρανού, κλαίνε μετ’ εμέναν Κι όντες είμαι μαναχός τ’ ομμάτι͜α μ’ κλαμμένα Το χάραμαν τ’ ανατολής εύρηκ’ εμέν σα ξένα Πάντα μοναχός κι έρημος, πουλί μ’, απέσ’ σα ξένα Χ̌ι͜όνι͜α και χ̌ι͜όνι͜α λύουνταν σα ψηλά ραχ̌ία Έλα, πουλόπο μ’, μετ’ εμέν, λύεται η καρδία μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| λύουνταν | λιώνουν | ||
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| λύουνταν | λιώνουν | ||
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά |

