.
.
Αυθεντική παράδοση

Τη Λαμπρής το διήμερον

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τη Λαμπρής το διήμερον
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Τη Λαμπρής το διήμερον
το τρίτον την ημέραν
εντώκαν κι εσκοτώθαν
για τη σ̌κύλ’ τη θαγατέρα

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών
και θάνατον πατήσας
Είδα την καρδι͜ά σ’ ανοιχτόν,
πουλί μ’, εκολατίστα

Ατώρα να έμ’ν’ είκοσ’ χρονών,
το πολλά είκοσι δύο!
Εγώ εσέν όντες φιλώ 
χωρίς ρακίν μεθύω

Γράμμαν έκατσα κι έγραψα
κι εγώ την άκραν ’κ’ εύρα
Ανάθεμα σε, νε σεβντά,
ας σην καρδία μ’ έβγα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άκρανάκρη, αρχή
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατώρατώρα
έβγα(προστ.) βγες
έμ’ν’ήμουν
εντώκανχτύπησαν
εσκοτώθανσκοτώθηκαν
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
θαγατέρακόρη, θυγατέρα
θάνατονθάνατος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
μεθύωμεθώ
όντεςόταν
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρακίναλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων rakı/ˁaraḳī
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άκρανάκρη, αρχή
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατώρατώρα
έβγα(προστ.) βγες
έμ’ν’ήμουν
εντώκανχτύπησαν
εσκοτώθανσκοτώθηκαν
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
θαγατέρακόρη, θυγατέρα
θάνατονθάνατος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
μεθύωμεθώ
όντεςόταν
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρακίναλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων rakı/ˁaraḳī
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
Τη Λαμπρής το διήμερον

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost