Τσ̌άνουμ, νε κορτσόπον

Εσύ, κορτσόπον, τράνυνον
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
εγώ -ν- ας μεγαλύνω [λέω]
Ο κόσμος να χαλάεται
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
εγώ -ν- εσέν ’κι αφήνω [λέω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, νε κορτσόπον, [λέω]
κατέβα σο πεγαδόπον [λέω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέω]
ας σ’ εμόν το χατιρόπον [λέω]

Τ’ εμόν η καρδι͜ά και τ’ εσόν,
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
γιαβρί μ’, όντες ενούνταν [λέω]
Τα ραχ̌ία χαλάουνταν
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
τα ποτάμι͜α τσουρούνταν [λέω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, νε κορτσόπον, [λέω]
κατήβα σο πεγαδόπον [λέω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέω]
ας σ’ εμόν το χατιρόπον [λέω]

Ας σο Θεόν γραφτόν έτον
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
εμείς να ανταμούμες [λέω]
Σην Παναγία/Παναΐα Σουμελά
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
εμείς θα στεφανούμες [λέω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, νε κορτσόπον, [λέω]
κατήβα σο πεγαδόπον [ρίζα μ’, λέω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέω]
ας σ’ εμόν το χατιρόπον [πουλί μ’, λέω]

Ο κύρ’ -τ- σ’ κι η μάνα σ’ θα χ̌αίρουνταν
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
σα υστερνά τα χρόνι͜α [λέω]
Εμείς χαράν θα δίγομ’ ατ’ς,
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
θα λαλαχ̌εύ’νε εγγόνι͜α [λέω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, νε κορτσόπον, [λέω]
κατήβα σο πεγαδόπον [πουλί μ’, λέω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέω]
ας σ’ εμόν το χατιρόπον [λέω]