.
.
Χαμένες πατρίδες

Έναν μήναν κι έναν χρόνον

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Κορτσόπον, πολλά -ν- έμορφον
και ντό πολλά αγαπώ σε!
Πασ̌κείμ’ ντό ’κ’ εγροικάς ατο;
πάντα πυκνοτερώ σε

Ένα μήναν κι ένα χρόνον
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Εσύ, κορτσόπον έμορφον,
γιατί ’κ’ ευτάς το ψ̌όπο μ’;
Σ’ άλλον το κόσμον όντες πας
χαζίρ να έν’ ο τόπος

Αρ’ ατώρα χ̌ερομύλτσον,
τσάκωσον τα χ̌ερομύλι͜α
Χοντρά μ’ ευτάς τ’ αλεύρι͜α,
μετ’ εσέν την πελιά μ’ εύρα!

Εσύ το κομμενόχρονον
ποίσον δύο μετάνοι͜ας
Ώσπουτα έν’ ο θάνατον
μη γουεύ’ς την εγκάλι͜α σ’

Ένα μήναν κι ένα χρόνο
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Εσύ ’σαι πολλά έμορφον
και πολλά φωταγμένον
Κρύον νερόν γιατί ’κι ’κχ̌ύντς
σην καρδι͜ά μ’ το καμένον;

Αρ’ ατώρα χ̌ερομύλτσον,
τσάκωσον τα χ̌ερομύλι͜α
Χοντρά μ’ ευτάς τ’ αλεύρι͜α σ’,
μετ’ εσέν την πελιά μ’ εύρα!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ατώρατώρα
γουεύ’ςλυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις kıymak
εγκάλι͜ααγκαλιά
εγροικάςκαταλαβαίνεις
έμορφονόμορφο
έν’είναι
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
θάνατονθάνατος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
κομμενόχρονοναυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια
κορτσόπονκοριτσάκι
’κχ̌ύντςεκχύνεις, χύνεις, εκβάλλεις εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντεςόταν
πασ̌κείμ’μήπως, μήπως (και) πᾶς καί ἔνι
πελιάβάσανο, σκοτούρα bela
ποίσον(προστ.) κάνε, φτιάξε ποιέω, ποιῶ
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πυκνοτερώκοιτάζω συχνά
σεβντάςαγάπης, έρωτα sevda/sevdā
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τσάκωσον(προστ.) σπάσε
φωταγμένονφωτισμένο, λαμπερό
χ̌ερομύλι͜αχερόμυλοι
χ̌ερομύλτσον(προστ.) άλεσε με τον χερόμυλο
χαζίρέτοιμος/ο/η hazır/ḥāżir
ψ̌όποψυχούλα
ώσπουταέως ότου, ενόσω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ατώρατώρα
γουεύ’ςλυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις kıymak
εγκάλι͜ααγκαλιά
εγροικάςκαταλαβαίνεις
έμορφονόμορφο
έν’είναι
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
θάνατονθάνατος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
κομμενόχρονοναυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια
κορτσόπονκοριτσάκι
’κχ̌ύντςεκχύνεις, χύνεις, εκβάλλεις εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντεςόταν
πασ̌κείμ’μήπως, μήπως (και) πᾶς καί ἔνι
πελιάβάσανο, σκοτούρα bela
ποίσον(προστ.) κάνε, φτιάξε ποιέω, ποιῶ
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πυκνοτερώκοιτάζω συχνά
σεβντάςαγάπης, έρωτα sevda/sevdā
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τσάκωσον(προστ.) σπάσε
φωταγμένονφωτισμένο, λαμπερό
χ̌ερομύλι͜αχερόμυλοι
χ̌ερομύλτσον(προστ.) άλεσε με τον χερόμυλο
χαζίρέτοιμος/ο/η hazır/ḥāżir
ψ̌όποψυχούλα
ώσπουταέως ότου, ενόσω

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost