Πόσα λουλούδι͜α έκοψα

Πόσα λουλούδι͜α έκοψα
εσέν για να στολίζω!
Άνοιξον την καρδία σου,
ρίζα μ’, να σκουντουλίζω

Άμον ντο βραδύν’ ’κι θέλω
να μερών’ και ν’ αγνεφώ
Σον ύπνο μ’ απέσ’, πουλόπο μ’, 
για τ’ εσέν παραμιλώ

Τοι νέοις όλτς επαλάλωσες,
θα παλαλώντς κι εμένα
Ατό, πουλί μ’, μ’ ευτάς ατο,
η μάνα μ’ έχ̌’ με έναν

Άμον ντο βραδύν’ ’κι θέλω
να μερών’ και ν’ αγνεφώ
Σον ύπνο μ’ απέσ’, πουλόπο μ’, 
για τ’ εσέν παραμιλώ

Έμορφον και παντέμορφον,
τ’ αχούλι σ’ παταλεύ’ σε
Κορτσόπον, εσύ μάναν ’κ’ έ͜εις,
ποίος θα δα̤ρμενεύ’ σε;

Άμον ντο βραδύν’ ’κι θέλω
να μερών’ και ν’ αγνεφώ
Σον ύπνο μ’ απέσ’, πουλόπο μ’, 
για τ’ εσέν παραμιλώ