
Στιχουργοί: Διογένης Αϊνατζής
Συνθέτες: Διογένης Αϊνατζής
Όλοι έρχουμες και πάμε σον κόσμον απάν’ και ντ’ ευτάμε -ν- απομέν’ μας, τέρτι͜α και χαράν Για τον φίλο σ’ -ις- να είσαι πάντα το στουλάρ’ Άμον δέντρο ριζωμένον κι άμον το λιθάρ’ Όντες δίν’νε σε να γράφτς α’ σην καρδι͜ά σ’ σουμά Σίτι͜α δί’ς να μη θυμάσαι, ’νάσπαλον αμὰν Για τον φίλο σ’ -ις- να είσαι πάντα το στουλάρ’ Άμον δέντρο ριζωμένον κι άμον το λιθάρ’ Ση ζωή έν’ η φιλία λέξη ιερόν Ας σον Θόν ευλοεμένον και -ν- ας σο Χριστόν Για τον φίλο σ’ -ις- να είσαι πάντα το στουλάρ’ Άμον δέντρο ριζωμένον κι άμον το λιθάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| δίν’νε | δίνουν | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| Θόν | θεό | ||
| λιθάρ’ | λιθάρι, πέτρα | ||
| ’νάσπαλον | (ανάσπαλον) ξέχασε | ||
| όντες | όταν | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σουμά | κοντά | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| δίν’νε | δίνουν | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| Θόν | θεό | ||
| λιθάρ’ | λιθάρι, πέτρα | ||
| ’νάσπαλον | (ανάσπαλον) ξέχασε | ||
| όντες | όταν | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σουμά | κοντά | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert |

