Έλα σουμά μ’

Απέσ’ σ’ εγκάλι͜α σ’ κλείσον με
κι άλλο ας μη εβγαίνω
Θεόν, Χριστόν παρακαλώ
κι άμον καρίπ’ς περ’μένω

Έλα σουμά μ’, κάθκα σο γιάν’
λαχούσ̌’ σ’ ωτί σ’ να ’φτάγω
Κάτ’ να λέγω κομπώνω σε,
να παίρω σε και πάγω

Σύρον περτέ να ’λέπω σε
κι έβγα σο παραθύρι σ’
Κι εγώ τσ̌ομά͜ης θα ’ίνουμαι,
πουλί μ’ για το χατίρι σ’

Έλα σουμά μ’, κάθκα σο γιάν’
λαχούσ̌’ σ’ ωτί σ’ να ’φτάγω
Κάτ’ να λέγω κομπώνω σε,
να παίρω σε και πάγω

Τα χ̌είλι͜α σ’ κατενόν νερόν
ας σο κρενίν ντο τρέχ̌ει
Φιλώ ατα και σ̌κίζ’ και πάει
κι αποδιψά τ’ απέσ’ ι-μ’

Έλα σουμά μ’, κάθκα σο γιάν’
λαχούσ̌’ σ’ ωτί σ’ να ’φτάγω
Κάτ’ να λέγω κομπώνω σε,
να παίρω σε και πάγω