.
.
Χ̌ελιδόν’ σον ουρανόν

Ερημώθαν τα χωρία

fullscreen
Γεροντάδες και γραιάδες
επέμ’νανε σα χωρία
Ζούνε με τη μαναχ̌ίαν
άμον τα ψηλά ραχ̌ία

Γεραλαεμένα ψ̌όπα
μοναχά σ’ ερημοτόπι͜α
Τα χρόνια έρχουν δι͜αβαίν’νε,
τ’ ομματόπα σκοτεινεύ’νε

Αέτσ’ έν’ αδά σα χρόνια
για τ’ ανθρώπ’ς πολλά τα πόνια
Τη ζωής τσ̌οτίν η στράτα,
φορτωμένον με μουράτι͜α

Ερημώθανε χωρία,
εγομώθαν τα ταφία
Έρημα τόπι͜α ατώρα,
οι ανθρώπ’ κείντανε χώρι͜α
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αδάεδώ
αέτσ’έτσι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρώπ’ςανθρώπους
ατώρατώρα
γραιάδεςγριές
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εγομώθανγέμισαν
έν’είναι
επέμ’νανεαπόμειναν
ερημώθανεερημώθηκαν
έρχουνέρχονται
κείντανεκείτονται, ξαπλώνουν
μαναχ̌ίανμοναξιά
μουράτι͜αεπιθυμίες, πόθοι murat/murād
ομματόπαματάκια
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνια(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σκοτεινεύ’νεσκοτεινιάζουν
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
τόπι͜ατόποι, μέρη
τσ̌οτίνσκληρό, δύσκολο çetin
χωρίαχωριά
χώρι͜αχωριστά
ψ̌όπαψυχούλες
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αδάεδώ
αέτσ’έτσι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρώπ’ςανθρώπους
ατώρατώρα
γραιάδεςγριές
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εγομώθανγέμισαν
έν’είναι
επέμ’νανεαπόμειναν
ερημώθανεερημώθηκαν
έρχουνέρχονται
κείντανεκείτονται, ξαπλώνουν
μαναχ̌ίανμοναξιά
μουράτι͜αεπιθυμίες, πόθοι murat/murād
ομματόπαματάκια
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνια(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σκοτεινεύ’νεσκοτεινιάζουν
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
τόπι͜ατόποι, μέρη
τσ̌οτίνσκληρό, δύσκολο çetin
χωρίαχωριά
χώρι͜αχωριστά
ψ̌όπαψυχούλες

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost