Επιτραπέζια Κρώμνης

Θάλασσα, με τα κύματα 
δος τ’ αρνόπο μ’ λαλίαν
Πέει ατο «αραεύ’νε σε
ομμάτι͜α σεβνταλία»

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
ψ̌η μ’, τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Θα ρούζω και φουρκίουμαι,
θα λέγ’νε παλαλόν έν’

Εγώ εσέν κι εσύ εμέν
πασ̌κείμ’ ’κι αροθυμούμε;
Τ’ έναν τ’ άλλο να ελέπομε
καμίαν ’κ’ επορούμε

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
ψ̌η μ’, τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Θα ρούζω και φουρκίουμαι,
θα λέγ’νε παλαλόν έν’

Θ’ αποθάνω ψεματικά
θα τερώ, πολλά κλαις με;
Τα τερτόπα ντο έσυρα
θα τερώ, όλια λες με;

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
ψ̌η μ’, τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Θα ρούζω και φουρκίουμαι,
θα λέγ’νε παλαλόν έν’