Αν αποθάνω σο ταφί μ’

Αν αποθάνω σο ταφί μ’
έλα το χρόνον μίαν
Άψον κερίν και ποίσον με,
πουλόπο μ’, συντροφίαν

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
[ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Εφίλεσα το μάγουλο σ’,
ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’

Βοά η θάλασσα, πουλί μ’,
και κλαίγ’νε τα ραχ̌ία
Μοιρολογούνε τα πουλιά
τ’ εμόν την μαναχ̌ίαν

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
[ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Εφίλεσα το μάγουλο σ’,
ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’

Γιατροί και γιατρικά πολλά,
όλα̤ σον πόνο μ’ ξένα
Όλα̤ σον πόνο μ’ ναφιλέν,
αρνί μ’, χωρίς εσένα

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
[ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’
Εφίλεσα το μάγουλο σ’,
ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’