Αχ! Σοφίτσα μ’

Αχ! Σοφίτσα μ’, το καρδόπο μ’
έκαψες, έκαψες!
Το κακόν εμέν ντ’ εποίκες
κι ούτε έκλαψες

Τόσα χρόνι͜α τυραννί͜εις με
κι όλον λες, κι όλον λες
Και σίτι͜α γελώ κλαινί͜εις με,
ντό καρδόπον έ͜εις;

Μίαν λες πως αγαπάς με,
χ̌αίρουμαι, χ̌αίρουμαι
Και ’κι θέλτς για να φιλείς με,
πόσον καίγουμαι