Εσύ εμέναν αγαπάς

Εσύ εμέναν αγαπάς,
ξέρω πολλά πονείς με
Ο κύρ’ -τ- σ’ κι η μάνα σ’ αν ’κι θέλ’ν,
εσύ εμέν ’κι αφήντς με

Κόκκινα είν’ τα μαγ’λόπα σ’,
ξανθά είν’ τα μαλλία σ’
Νασάν εμέν το παλληκάρ’
ντο κείμαι σην καρδία σ’

Εφόρεσες κι ενέλλαξες,
εφώταξεν ο κόσμος
Γουρπάν’ εγώ να ’ίνουμαι
σ’ άσπρον το σπαλερόπο σ’

Εσύ είσαι τσ̌ιτσ̌έκ’ Θεού
σ’ εμά, πουλί μ’, τ’ ομμάτι͜α
’Μπροστά μ’ όντες ελέπω σε
στάζ’νε χ̌ίλι͜α κομμάτι͜α