Πολλά χρόνια εγάπανα

Πολλά χρόνια εγάπανα
έναν μικρόν κορτσόπον
’Πουσ̌μάνεψα ντ’ εφέκ’ ατεν,
έκαψα εγώ το ψ̌όπο μ’

Εγώ εσέν εγάπανα,
αδά κι ακεί ’κ’ ετέρ’να
Νύχταν ημέραν λάσκουμαι,
σο νου μ’ άλλεν ’κ’ εφέρ’να

Σ’ όρωμα μ’ πάντα ελέπω σε,
γιαβρόπο μ’, πως φιλείς με
Σ’κούμαι απάν’ κουίζω σε,
λαλία εσύ ’κι δί’ς με

Παίζω τη λύρα μ’, τραγωδώ,
σο νου μ’ εσέναν φέρνω
Πολλά εγνώρτσα ση ζωή μ’,
εγώ εσέναν θέλω