.
.
Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
fullscreen
Όλιον ο κόσμον εφτωχός
και τ’ εμόν η καρδία
ση Χάρονος τα χ̌ερόπα
έναν στολίδ’ μ’ αξίαν

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
κάποτε γονατίζ’νε
και την φωλέα ας σο ραχ̌ίν
σον ουρανόν ξαν χτίζ’νε

Σύρον αβούτο τον χορόν
με τον παππού μ’ εντάμαν
Το κεμεντζ̌όπο μ’ για τ’ εσάς
πάντα θα παίζ’ με κλάμαν

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
κάποτε γονατίζ’νε
και την φωλέα ας σο ραχ̌ίν
σον ουρανόν ξαν χτίζ’νε

Θεέ μ’, ’κ’ εδέκες να γερά,
τρανόν η αδικία!
Επέρες πόντιον γιοσμάν,
πρώτον σην τραγωδίαν

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
κάποτε γονατίζ’νε
και την φωλέα ας σο ραχ̌ίν
σον ουρανόν ξαν χτίζ’νε

Αέτσ’ γραμμένον έτονε
απάν’ κέσ’ σο ταφόπο σ’
να συφωτάζ’ έναν κερίν
και συντροφεύ’ το ψ̌όπο σ’

Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
κάποτε γονατίζ’νε
και την φωλέα ας σο ραχ̌ίν
σον ουρανόν ξαν χτίζ’νε
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αβούτοαυτό
αέτσ’έτσι
απάν’πάνω
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γεράγερνάει
γιοσμάνκομψό, λεβέντη, λεβέντικο yosma
γονατίζ’νεγονατίζουν
εδέκεςέδωσες
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντάμανμαζί
επέρεςπήρες
έτονεήταν
εφτωχόςφτωχός
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κεμεντζ̌όπο(υποκορ.) λύρα kemençe/kemānçe
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
ξανπάλι, ξανά
όλιονόλο, ολόκληρο
παίζ’παίζω/παίζει
ραχ̌ίνβουνό, ράχη
σύρον(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
συφωτάζ’θαμπώνεται βλέποντας συνεχώς σε κπ ή σε κτ ή προς άπλετο φως, κάνει νυχτέρι, παραμένει άγρυπνο, νυχτερεύει
ταφόπο(υποκορ.) τάφος
τραγωδίαντραγούδι
φωλέαφωλιά
χ̌ερόπαχεράκια
ΧάρονοςΧάρου
χτίζ’νεχτίζουν
ψ̌όποψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αβούτοαυτό
αέτσ’έτσι
απάν’πάνω
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γεράγερνάει
γιοσμάνκομψό, λεβέντη, λεβέντικο yosma
γονατίζ’νεγονατίζουν
εδέκεςέδωσες
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντάμανμαζί
επέρεςπήρες
έτονεήταν
εφτωχόςφτωχός
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κεμεντζ̌όπο(υποκορ.) λύρα kemençe/kemānçe
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
ξανπάλι, ξανά
όλιονόλο, ολόκληρο
παίζ’παίζω/παίζει
ραχ̌ίνβουνό, ράχη
σύρον(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
συφωτάζ’θαμπώνεται βλέποντας συνεχώς σε κπ ή σε κτ ή προς άπλετο φως, κάνει νυχτέρι, παραμένει άγρυπνο, νυχτερεύει
ταφόπο(υποκορ.) τάφος
τραγωδίαντραγούδι
φωλέαφωλιά
χ̌ερόπαχεράκια
ΧάρονοςΧάρου
χτίζ’νεχτίζουν
ψ̌όποψυχούλα
Θειίτσο μ’, τ’ αετόπουλα
Σημειώσεις
Εις μνήμην Δημητρίου Μ. Λαζαρίδη

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost