Καλώς έρθες σην καρδία μ’

Το ακράνοιχτον πορτόπο μ’,
’κούντεσες με το χ̌ερόπο σ’
και εφώταξεν το δώμα μ’,
’χαμογέλασεν το στόμα μ’

Καλώς έρθες σην καρδία μ’,
έμορφεσσα Αναστασία μ’
Τα τραντάφυλλα ανθίζ’νε
σην εγκάλι͜α σ’ σκουντουλίζ’νε

Σα μετάξι͜α τα μαλλία σ’
και σ’ ομμάτι͜α σ’ τα μαβία
η εγάπη μ’ συμπλεγμένον
κι η σεβντά μ’ παραδομένον

Καλώς έρθες σην καρδία μ’,
έμορφεσσα Αναστασία μ’
Τα τραντάφυλλα ανθίζ’νε
σην εγκάλι͜α σ’ σκουντουλίζ’νε

Όρκον δίγω σε, λατρεία μ’,
σον Θεόν, την Παναΐαν
Γιάν’-γιάν’ πάντα να ξυπνούμε
κι εντάμαν να πορπατούμε

Καλώς έρθες σην καρδία μ’,
έμορφεσσα Αναστασία μ’
Τα τραντάφυλλα ανθίζ’νε
σην εγκάλι͜α σ’ σκουντουλίζ’νε