Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ψηλά είν’ τα παράθυρα σ’, η λάμπα απέσ’ φωτάζει Σον κόσμον πολλά έμορφα, εσέν κανείς ’κι ομοι͜άζει Ση ζουπούνα σ’ να ’ίνουμαι κουμπίν μαλαματένεν Ση γούλα σ’ να τυλίουμαι το μαργαριταρένεν Τ’ αρνί μ’ ξαν εγκαλιάστε με αρ’ ας σα μὲσα μ’ κέσ’ -ι Είμε με «νέπε, πού θα πας; ας είμες αδά κέσ’ -ι» ♫ Πόσον καιρόν εγράσ̌ευα με τη φωτογραφία σ’; ’α ’φτάγ’ ατο να καλατσ̌εύ’ κι ακούγω τη λαλία σ’ Εγώ αγαπώ σε κι έρχουμαι κι εσύ παραμερί͜εις με -ν Ντόσιλεον καρδόπον έ͜εις; σίτι͜α γελώ κλαινί͜εις με -ν Πολλά ψηλά πα μη τερείς, πολλά ψηλέσσα ’κ’ είσαι Σ’ εμέτερα ετράνυνες, εξέρω τίνος είσαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ’α | θα | ||
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγκαλιάστε | αγκάλιασε | ||
| εγράσ̌ευα | (αμτβ) πάσχιζα, πάλευα | uğraşmak | |
| είμες | είμαστε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| ετράνυνες | μεγάλωσες, ανατράφηκες | τρανόω-ῶ | |
| ζουπούνα | μακρύ μανικωτό φόρεμα χωρίς ραφή στους ώμους | ζιπούνι(ν)<zipon (βενετ.) | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινί͜εις | κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς | ||
| κουμπίν | κόμπος | κόμβος | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαλαματένεν | μαλαματένια/ο, από χρυσάφι | μάλαγμα<μαλακός | |
| μαργαριταρένεν | μαργαριταρένιο | ||
| μὲσα | (τα) η μέση | ||
| νέπε | βρε! | ||
| ντόσιλεον | τί λογής; | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παραμερί͜εις | παραμερίζεις | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τερείς | κοιτάς | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τυλίουμαι | τυλίγομαι | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψηλέσσα | ψηλή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ’α | θα | ||
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγκαλιάστε | αγκάλιασε | ||
| εγράσ̌ευα | (αμτβ) πάσχιζα, πάλευα | uğraşmak | |
| είμες | είμαστε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| ετράνυνες | μεγάλωσες, ανατράφηκες | τρανόω-ῶ | |
| ζουπούνα | μακρύ μανικωτό φόρεμα χωρίς ραφή στους ώμους | ζιπούνι(ν)<zipon (βενετ.) | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινί͜εις | κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς | ||
| κουμπίν | κόμπος | κόμβος | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαλαματένεν | μαλαματένια/ο, από χρυσάφι | μάλαγμα<μαλακός | |
| μαργαριταρένεν | μαργαριταρένιο | ||
| μὲσα | (τα) η μέση | ||
| νέπε | βρε! | ||
| ντόσιλεον | τί λογής; | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παραμερί͜εις | παραμερίζεις | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τερείς | κοιτάς | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τυλίουμαι | τυλίγομαι | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψηλέσσα | ψηλή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 