
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αγαπώ είναν κουτσ̌ή π’ αγαπά την καλατσ̌ήν [όι, όι…ξαν όι] ’Κ’ επορώ να φέρ’ ατεν σ’ οσπίτι μ’ έναν βραδήν Αχ! βαχ! κεχριμπάρ’, όντες πας και σον παρχάρ’ Όντες πας και σον παρχάρ’ στείλο μας ένα χαπάρ’ Το κορίτσ’ ντ’ εγάπανα νύφε θέλ’ να ’ίνεται [όι, όι…ξαν όι] Κύρ’ς ατ’ς δί’ την άδειαν, η μάνα τ’ς ’κι αφήνει͜ ατεν Αχ! βαχ! κεχριμπάρ’, όντες πας και σον παρχάρ’ Όντες πας και σον παρχάρ’ στείλο μας ένα χαπάρ’ Ε! Κόρη, λεμόν’-λεμόν’, το πόι σ’ άμον τ’ εμόν! [όι, όι…ξαν όι] Γιά θα τρώει σε ο γουρζουλάς, γιά θα ’ίνεσαι τ’ εμόν Αχ! βαχ! κεχριμπάρ’, όντες πας και σον παρχάρ’ Όντες πας και σον παρχάρ’ στείλο μας ένα χαπάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γουρζουλάς | η πανούκλα μτφ. ο θάνατος | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κεχριμπάρ’ | απολιθωμένο διαυγές ρετσίνι | kehribar/kahrubā | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κύρ’ς | κύρης, πατέρας | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| στείλο | (προστ.) στείλε | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γουρζουλάς | η πανούκλα μτφ. ο θάνατος | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κεχριμπάρ’ | απολιθωμένο διαυγές ρετσίνι | kehribar/kahrubā | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κύρ’ς | κύρης, πατέρας | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| στείλο | (προστ.) στείλε | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |

