Μα την Παναΐαν λέω

Ση Παναΐας το ποτάμ’
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
έχασα την κλειδίτσα μ’
[Μα την Παναΐαν, λέγω!]
Μάνα μ’, τέρεν κι αράεψον
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
σ’ εμέν κιορά̤ν νυφίτσαν
[Μα την Παναΐαν, λέγω!/Είπα, μα την Παναΐαν!]

Η Παναΐα λουτουργά,
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, γιαρ, γιαρ]
ο γούμενον κοιμάται
[Μα την Παναΐαν, λέγω!]
Τερέστεν, μάτι͜α, τερέστε,
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, γιαρ, γιαρ]
πάω κι αροθυμάτε
[Μα την Παναΐαν, λέγω!/Είπα, μα την Παναΐαν!]

Σην Παναΐαν Σουμελά
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
έψ̌α δύο κερία
[Μα την Παναΐαν, λέγω!]
Η Παναΐα να φυλάττ’
[γιαρ, γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
τη Ρωμαίων τα ψ̌ήα
[Μα την Παναΐαν, λέγω!/Είπα, μα την Παναΐα!]