Αχπαστόν Αϊβάζ’

Εσύ εμένα [γιαβρί μ’] έλεες
«καν’νάν ’κι καλατσ̌εύω» [νε]
Με τ’ ομματόπα μ’ [γιαβρί μ’] είδα σε,
το Θεό σ’ ’κι ινιανεύω [νε/γιαρ]

Χάιτε ας πάμε [γιαβρίκα μ’/ξαν], παιδία,
τώρα περ’μέν’ η κάλη μ’ [γιαρ]
Εβγαίν’ [γιαβρί μ’] απάν’ σ’ εξώπορτον,
περ’μέν’ το παλληκάρι [νε]

Εχπάστα [γιαβρί μ’] και -ν- έχ̌’ κι έρχουμαι,
σην απαντή μ’ ελάτε! [γιαρ]
Εγώ ατσ̌αΐπκα [γιαβρί μ’] τραγωδώ,
κορτσόπα, μη γελάτεν [γιαρ]

Ατό τ’ ομματοτέρεμα σ’/το τέρεμα σ’ [γιαβρί μ’]
πουλί μ’, ατά τα κάλλια σ’ [νε/γιαρ]
Τα περιστέρια [γιαβρί μ’] κελαηδούν
ζευγάρι͜α σην εγκάλια σ’ [νε]