
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ακεί πέρα σ’ ορμανόπον [η τρυγόνα, η τρυγόνα] έστεκεν κι εποίν’νεν ξύλα [η τρυγόνα, η τρυγόνα] Τα ξύλα τ’ς έσαν οξέας, [η τρυγόνα, η τρυγόνα] άντρας ατ’ς έτον μυξέας [ο μαλέας, ο σ̌αφλέας] Η τρυγόνα με τ’ αντζία [η τρυγόνα, η τρυγόνα] πάει σ’ ορμάν’ σωρεύ’ τσατσία [η τρυγόνα, η τρυγόνα] Πάει ομάλια, πάει και τίκια [η τρυγόνα, η τρυγόνα] τ’ ορταρόπα τ’ς είν’ τιφτίκια [η τρυγόνα, η τρυγόνα/κορώνα] Πορπατεί και πάει ομάλια [η τρυγόνα, η τρυγόνα] τ’ ορταρόπα τ’ς αρνομάλλια [η τρυγόνα, η τρυγόνα/κορώνα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρνομάλλια | μαλλί αρνιού | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έσαν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| μαλέας | αυτός που πάσχει από σύφιλη ή ψώρα, ψωριάρης, μτφρ. φτωχός, καημένος | ||
| μυξέας | μυξιάρης | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξέας | οξιές | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορμανόπον | δασάκι | orman | |
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| πορπατεί | περπατάει | ||
| σ̌αφλέας | αυτός που του τρέχουν τα σάλια, σαλιάρης | ||
| σωρεύ’ | μαζεύει, συγκεντρώνει | σωρεύω | |
| τίκια | στητά | dik | |
| τιφτίκια | μοχέρ, ύφασμα από μαλλί αίγας | tiftik/teftīk | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσατσία | ξεροκλάδια θάμνων, φρύγανα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρνομάλλια | μαλλί αρνιού | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έσαν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| μαλέας | αυτός που πάσχει από σύφιλη ή ψώρα, ψωριάρης, μτφρ. φτωχός, καημένος | ||
| μυξέας | μυξιάρης | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξέας | οξιές | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορμανόπον | δασάκι | orman | |
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| πορπατεί | περπατάει | ||
| σ̌αφλέας | αυτός που του τρέχουν τα σάλια, σαλιάρης | ||
| σωρεύ’ | μαζεύει, συγκεντρώνει | σωρεύω | |
| τίκια | στητά | dik | |
| τιφτίκια | μοχέρ, ύφασμα από μαλλί αίγας | tiftik/teftīk | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσατσία | ξεροκλάδια θάμνων, φρύγανα |

