Άψιμον ση καρδία μ’

Η καρδι͜ά μ’ άψιμον πιάν’,
η βρούλα κρούει σο στέβος
Φέρ’τε νερόν και ’κχ̌ύστε͜ ατο
μετ’ έναν τρανόν σ̌κεύος

Και το σ̌κεύος να έν’ πολλά τρανόν
νερόν να παίρ’ πολλά -ι
και τη καρδι͜άς ι-μ’ το άψιμον
να βζήν’ καλά - καλά -ι

Ύπνε, έπαρ’ τ’ ομματόπα μ’
ολίγον ν’ ανασπάλω
Άλλο τακάτ’ ’κ’ επέμ’νε με
να ζω ’κι θέλω άλλο

Δύναμη δος με εσύ, Θεέ μ’,
χαρά δος σο καρδόπο μ’
Εγώ πολλά επόνεσα,
μη τυραννί͜εις το ψ̌όπο μ’